O Nas

Dla pamięci pokoleń duchem przeszłości wskrzeszona.

Jej początek datowany około roku 1921-ego,

Z przyjazdem pierwszego kierownika Stanisława Walickiego.

Nie znamy pochodzenia tego człowieka zacnego,

Wiemy że był synem zarządcy majątku pewnego.

W Lipicach w domu prywatnym Świerczyńskiej Stefanii,

Zburzono ścianę i powstała klasa z kilkoma ławkami.

Była to dwuklasowa drugiego stopnia szkoła,

Jej znaczenia wtedy nie każdy pojąć dziś zdoła.

Spełniła marzenie ludu o nauczaniu powszechnym,

Dla dziecka także o niższym statusie społecznym.

Z jakich powodów i w którym roku dokładnie nie wiadomo,

Z Lipic do Zaguźnicy tę szkołę przed wojną przeniesiono.

Nie miała jednak nadal własnego budynku szkolnego,

Uczono więc w domach prywatnych Haka i Wróblewskiego.

Jej kierownikiem był nadal Stanisław Walicki,

Nauczała Jadwiga Lipkówna pochodząca z Galicji.

Jednak brak budynku szkoły mieszkańcy odczuwali,

Dlatego o wsparcie Towarzystwa Budowy Szkół zabiegali.

Mając pomoc Towarzystwa i wójta Grodźca Swędrowskiego

Oraz drewno na dach od hrabiego Stanisława Kwileckiego.

W bardzo krótkim czasie obecna szkoła została wybudowana,

Na gruncie podarowanym od Buselta Romana.

Mieszkańcy końmi i wozami z oddania wielkiego,

Zwozili cegłę z Łagiewnik od pana Lisieckiego.

Świadomi też iż szansa budowy szkoły się nadarza,

Wspierali szarwachem Nowickiego z Grochów murarza.

We wrześniu roku 1938 nową szkołę do użytku oddano,

Z władzami i księdzem Jankowskim ten akt świętowano.

Szkołą kierował nadal Walicki a nauczała Prósiewiczówna,

Zatrudniona w 1931 gdy odeszła Jadwiga Lipkówna.

Niestety entuzjazm nauki trwał krótko w szkole nowej,

Z powodu wybuchu Drugiej Wojny Światowej.

Walickiego okupanci wysiedlili do Tarnowa,

Bowiem wroga im była jego antyniemiecka mowa.

Prósiewiczówna do Konina nagle wyjechała,

Tak więc z początkiem wojny szkoła opustoszała.

Niemcy zwozili do niej Żydów w czasie wojennej zamieci,

W języku faszystów krótko uczono też polskie dzieci.

A potem niemiecka młodzież się w niej edukowała,

Wobec Polaków bardzo źle się zachowywała .

Walicki i Prósiewiczówna wojnę na pewno przeżyli,

Do nauczania w Lipicach jednak już nie powrócili.

Senior z Lipic Stanisław Makowski z rozsądku zdrowego,

Po wojnie chronił szkołę do przyjazdu kierownika nowego.

Był nim Wacław Guźniczak przybyły w 1945 maja 15-ego.

Pierwsze zebranie z rodzicami zwołał już dnia następnego.

Organizując pracę szkoły i jej zarząd nowy,

Powołał rodzicielski komitet sześcioosobowy.

Tegoż roku od lipca zatrudniono nauczycielkę nową,

Marię Gużniczak i powołano kadra dwuosobową.

Leśnik Mozelewski wspierał dzieci edukacyjne mozoły

I w 1946 podarował lipy które do dziś rosną obok szkoły.

W 1948 roku Koło Odbudowy Warszawy powołano w szkole,

Ponieważ grono dostrzegało naszej stolicy wojenne niedole.

Choć ludność miejscowa sama niewiele wówczas miała,

Pod hasłem „Dar szkół dla Warszawy” 1152zł zebrała.

W 1946r jak ówczesna powojenna Polska cała,

Przyjaźń polsko – radziecką nasza szkoła propagowała.

W 1950 roku 93 dzieci w szkole się uczyło,

Zmian personalnych żadnych nadal nie było.

Maria i Wacław Guźniczakowie jak w 1945 przybyli,

Tak dotąd w pięcioklasowej szkole sami nadal uczyli.

W roku 1951 klasę szóstą utworzono

I tak Stanisława Konieczkę zatrudniono.

W 1952 r Konieczka do szkoły w Ciświcy przeniesiony,

Na jego miejsce Zbigniew Dobruchowski zatrudniony.

Kiedy w 1953 roku klasa siódma powstała,

Szkoła tzw. pełną jednostką oświatową się stała.

Wtedy łącznie 117 uczniów razem skupiła,

Danuta Milicka i Maria Zalas do grona dołączyła.

Dzieci z Ciświcy do szkoły w Lipicach wówczas nie chodziły,

Ponieważ w swojej wiosce przedmiotów się uczyły.

Miały bowiem w Ciświcy edukacyjną placówkę,

W 1954 roku dołączoną do Lipic jako eksponówkę.

We wrześniu 1955 r. zatrudniono Bolesława Olejniczaka,

A w 1956 Zdzisława Łuczaka i Czesława Guźniczaka.

W 1960 Gustaw Król został nowym dyrektorem

I z żoną Aurelią podjęli pracę z poniższym gronem:

Bolesław Olejniczak, Regina Szczepaniak, Antoni Śnihur.

Do roku 1961 bez elektryczności w szkołach uczono,

Więc radość był wielka gdy w tym roku prąd założono.

W 1966 roku powstała pierwsza w ówczesnych czasach,

Szkoła Podstawowa o pełnych ośmiu klasach.

W 1971 r. w Ciświcy Starej zlikwidowana szkoła została,

Do Lipic przeniesiona jej społeczność uczniowska cała.

Dom nauczyciela stojący dziś przy szkole z boku,

Rozpoczęto budować w 1973 roku.

W roku 1977 liczba uczniów była nie mała,

Bo 154 dzieci szkoła wówczas skupiała.

Od roku 1960 w kadrze ciągłe zachodziły zmiany,

Dlatego na końcu tekstu skład grona jest spisany.

W 1984 r. zaszła duża zmiana funkcyjnych ról,

Ponieważ po 24 latach pracy odszedł Gustaw Król.

Dyrektorem została Jeżak Irena przez grono wybrana,

Dziś już od wielu lat nauczycielka emerytowana.

W tymże samym roku współpraca spisana umową,

Między Nadleśnictwem Grodziec a naszą szkołą podstawową.

Kuratorium w Koninie 1992 roku 25 lutego,

Przeprowadziło konkurs na dyrektora nowego.

Pan Andrzej Wysocki w wyniku tego prawnego gestu,

Jest dyrektorem od lat już ponad dwudziestu.

W latach 90 ustabilizowała się też kadra pedagogiczna,

Jej rotacja nie jest jak dawniej tak dynamiczna.

W 1993 r. generalny remont szkoły przeprowadzono,

Dwie nowe klasy do użytku wówczas włączono.

Z powodu złych warunków było to trudne działanie,

Ludziom zaangażowanym wtedy dziś chluba i uszanowanie.

Wielką pracę społeczną ludność miejscowa wówczas wykonała,

Ze Społecznym Komitetem Rozbudowy ściśle współpracowała.

Nie można zapomnieć członków komitetu rozbudowy,

Ponieważ z oddaniem tworzyli wizaż szkoły nowy:

Andrzej Wysocki – dyrektor
Zbigniew Latański – przewodniczący

Józef Bachorowicz, Zdzisław Sowiński,
Grażyna Szpitalna, Jerzy Popławski, Marian Wolbach,
Ireneusz Nowicki, Halina Świercz.

Powstały w 1996 roku Uczniowski Klub Sportowy,

Dał mieszkańcom szanse na tryb życia zdrowy.

A w 2001 roku odbyło się otwarcie boiska piłkarskiego,

Na gruncie pozyskanym od Pana Gabriela Szpitalnego.

Było to ważne wydarzenie dla lokalnej społeczności,

Bo odtąd ma gdzie rozwijać sportowe sprawności.

W roku 1998 nadano szkole Marii Konopnickiej imię,

Zebrani poczuli się wówczas jak w królowej Tatry krainie.

W 1998 zlikwidowano klasę siódmą i ósmą szkoły podstawowej,

Na to miejsce powstało gminne gimnazjum rodzaj szkoły nowej

2000 roku Stanisław Multański wójt wówczas panujący

I Bachorowicz Józef Rady Gminy przewodniczący

Kolejną rozbudowę szkoły wspierali oddanie

Dla Tych Panów od środowiska szczere podziękowanie

W latach 2002-2004 w nowe komputery szkołę wyposażono,

Z Agencji Rolnictwa fundusze na ten cel pozyskano.

22 maja 2011roku doniosłe wydarzenie w skali historyczności,

Nadanie sztandaru z udziałem miłej zebranej tu publiczności.

Drodzy Państwo Pamiętajcie zawsze o naszej szkole.

Jest bezcennym dorobkiem przeszłych wielu pokoleń.

Wydała też ludzi mądrych, którym bliskie ambitne działanie.

Choć myślami tu powracajcie, drodzy Panowie i drogie Pani